Twijfel

Onze zintuigen vangen maar een klein deel van de werkelijkheid rond ons op. Uit die onvolledige informatie bouwen onze hersenen via allerlei onbewuste processen een beeld van de wereld – en soms maken ze daarbij fouten. Vervolgens gaan ze dat beeld bewust interpreteren, maar daarbij worden ze gestuurd door voorkennis, ervaringen, herinneringen, referentiekaders… Allesbehalve betrouwbaar, dus. Om de wereld écht te kunnen doorgronden, moeten wetenschappers dat soort fouten vermijden. Daarvoor hebben ze een handige gereedschapskist: de wetenschappelijke methode, een reeks ondubbelzinnige afspraken over hoe je zo objectief mogelijk kennis vergaart. Tegelijk moeten wetenschappers altijd rekening houden met de mogelijkheid dat ze het mis hebben. Ze moeten twijfelen en kritisch blijven, voor anderen en voor zichzelf.