Nieuw! OKAN-aanbod bij GUM & Plantentuin
Laat je OKAN-leerlingen op een interactieve manier kennismaken met het GUM! Dit OKAN-pakket is tweedelig en combineert een interactieve voorbereiding in de klas met een boeiend atelier in het museum.
Ontdek het GUM met je OKAN-leerlingen
We bieden een uniek pakket aan waarmee je je OKAN-leerlingen op een speelse en actieve manier laat kennismaken met het museum. Dit aanbod bestaat uit een voorbereidend klasbezoek en een atelier in het museum zelf. Het werd zorgvuldig samengesteld door het GUM in samenwerking met Krittika Rahong, een voormalige OKAN-leerlinge die dit traject mede ontwikkelde vanuit haar ervaring.
Lees hieronder het interview met Krittika en ontdek haar verhaal!
Een gids van het GUM komt naar je klas met bijzondere objecten uit het museum. Via interactieve werkvormen ontdekken de leerlingen de boeiende thema’s van het GUM, zoals chaos en meten. Ze krijgen een voorproefje van wat hen te wachten staat in het museum, terwijl de gids ook de gelegenheid krijgt om het taalniveau en de interesses van de groep te verkennen. Een waardevolle kennismaking die het museumbezoek nog boeiender maakt!
Een week na het klasbezoek worden de leerlingen verwelkomd door dezelfde gids in het GUM. Tijdens de rondleiding door de collectie worden de verhalen van de objecten gekoppeld aan de leefwereld van de jongeren, en krijgen ze uitdagende opdrachten die hen uitnodigen het museum actief te verkennen.
Duur | 2 lesuren in de klas en 120 minuten in het museum (niet op dezelfde dag te plannen, bij voorkeur een week tussen beide activiteiten)
Aantal leerlingen | max. 15 leerlingen
Doelgroep | (voor)laatste klas, voor de leerlingen naar het regulier onderwijs gaan
Prijs | de voorbereiding in de klas bieden we gratis aan. Het atelier in het GUM kost 100 euro. Neem contact op met Annelies.Lust@ugent.be voor meer info en reservering.
GUM door de ogen van Krittika Rahong
Krittika Rahong (24) maakte voor haar stage bij GUM & Plantentuin een inspirerend OKAN-aanbod. We spraken met haar over identiteit en de kracht van inclusie. Krittika wil hiermee aantonen hoe een museum een veilige haven kan zijn voor nieuwkomers, waar diversiteit omarmd wordt en cultuur voor iedereen toegankelijk is.
Hoi Krittika, hoe ben je bij het GUM terechtgekomen?
Ik liep mijn laatstejaarsstage voor Sociaal Werk in het voorjaar van 2024 bij het GUM. Tijdens die periode heb ik meegewerkt aan het ontwikkelen van een OKAN-pakket, waarmee OKAN-klassen op een toegankelijke en actieve manier het museum kunnen verkennen.
Welk museum bezocht je voor het eerst als OKAN-leerling? Hoe was die ervaring voor je?
Dat was de Tuin van Kina. Met onze klas leerden we over bijen en spinnen. Ik was overweldigd door de levende collectie. De spinnen waren enorm groot (lacht), dat vond ik toen erg indrukwekkend.
Wat vond je destijds de grootste uitdaging als OKAN-leerling?
De grootste uitdaging als OKAN-leerling was eigenlijk een meer algemeen gevoel van onzekerheid. Mijn OKAN-jaren waren heel fijne jaren. We hadden een hechte vriendengroep, en er was geen onderscheid tussen de klassen. Iedereen voelde zich veilig, en we durfden fouten te maken in de taal, omdat we wisten dat we allemaal nog aan het leren waren. Maar toen ik naar het reguliere secundair onderwijs ging, voelde ik voor het eerst dat ik anders was. Daar probeerde ik me zo goed mogelijk aan te passen, en dat was best een uitdaging. Lange tijd probeerde ik mijn accent te verbergen, maar nu heb ik geaccepteerd dat mijn accent oké is. Het maakt deel uit van wie ik ben en waar ik vandaan kom. Ik ben er trots op.
Wat zijn jouw favoriete objecten in het GUM?
Eigenlijk vind ik bijna alles fascinerend, omdat elk object zo’n bijzonder verhaal heeft. Als ik echt moet kiezen, dan is het de 3D-print van een zeepaardenstaart. Het is ongelofelijk dat iets kleins in de natuur is uitgegroeid tot een impactvolle inspiratiebron die vele levens heeft gered. De ingenieuze structuur van de staart diende als voorbeeld voor wetenschappers om microchirurgische instrumenten en andere nuttige ontwerpen te maken, wat talloze medische toepassingen mogelijk heeft gemaakt.
Kun je iets meer vertellen over het OKAN-aanbod dat je hebt ontwikkeld?
Met mijn ervaring als ex-OKAN-leerling en student Sociaal Werk heb ik dit project met veel toewijding uitgewerkt. Vorig jaar liep ik al een verkenningsstage, waarbij ik het GUM bekeek door de ogen van een OKAN-leerling. Op basis van die observaties hebben we nu een rondleiding ontwikkeld speciaal voor OKAN-scholen.
Bij een OKAN-rondleiding ontdekken leerlingen het GUM op een actieve manier, waarbij zowel de klas als het museum zelf centraal staan. In de klas komt een gids langs met objecten uit het museum en gebruikt interactieve werkvormen om de leerlingen vertrouwd te maken met de thema’s in het GUM zoals chaos en meten. Deze voorbereiding helpt de gids ook om de groep beter te leren kennen. Een week later worden de leerlingen in het museum zelf rondgeleid en verkennen ze de collectie aan de hand van opdrachten die aansluiten bij hun leefwereld.
Helaas is dit soort aanbod nog zeldzaam in Vlaanderen. De meeste musea hebben geen apart OKAN-programma.
Waarom vind je het belangrijk dat musea een OKAN-aanbod hebben?
Als je net in België aankomt, kom je vaak in verwarrende situaties terecht, wat veel stress geeft. Een museumbezoek kan dan even rust brengen, een moment om jezelf onder te dompelen in kunst en interessante objecten. Dat helpt om je gedachten te verzetten. Als iemand, in dit geval een OKAN-gids oprecht interesse toont in wie je bent, kan dat stress verminderen. Zo’n bezoek biedt veel meerwaarde: dit verlicht stress, stimuleert creativiteit en kan zelfs inspireren om vaker musea te bezoeken.
Je koppelt de 7 thema’s van het GUM aan je persoonlijke proces. Kun je dat uitleggen?
In het GUM hebben de 7 thema’s betrekking op het denkproces van wetenschappers. Tijdens mijn verkenningsstage realiseerde ik me dat ik mijn integratieproces kan spiegelen aan die thema’s. CHAOS bijvoorbeeld, dat voelde ik toen ik net in België aankwam. Ik kende de taal niet, de stad niet, alles was nieuw. TWIJFEL kwam later, toen ik me afvroeg of ik wel goed bezig was en hoe mijn toekomst eruit zou zien. Zo heb ik bij elk thema een link gelegd met mijn persoonlijke verhaal.
Wat vind je het leukst aan het geven van deze rondleidingen?
Bij het onderdeel KENNIS laat ik de leerlingen een object kiezen waarover ze dan aan elkaar gidsen. Er was eens een jongen die een grote stier had gekozen, Brutus, en ik stond toevallig naast hem toen hij informatie zocht. Hij wees naar de datum bij het object en zei: "2014, dat was het jaar dat jij net in België aankwam, mevrouw!" Ik vond dat zo bijzonder, want ik had hem dat de week ervoor verteld, en hij had het onthouden. Het liet zien dat hij naar me opkijkt, dat hij me als een soort voorbeeld ziet. Dat vond ik heel waardevol.
Hoe kunnen we een museumbezoek relevanter maken voor OKAN-jongeren?
De relevantie wordt bepaald door de bezoekers zelf, maar wij kunnen wel de juiste context creëren. OKAN-leerlingen krijgen veel nieuwe informatie te verwerken, en als een gids oprecht geïnteresseerd is in hun achtergrond en verhalen verbindt met de objecten, maakt dat een groot verschil. Een museum kan een rustige, veilige plek zijn waar ze hun ideeën kunnen delen en elkaar beter leren kennen.
Wat wil je bereiken met deze OKAN-rondleiding in het GUM?
Ik wil de drempels verlagen, zowel financieel als op het gebied van taal.
De grootste troef is de rustige omgeving van het museum en de objecten die als gespreksstarters kunnen dienen. De uitdaging is de taalbarrière. Niet elke leerling voelt zich comfortabel genoeg om mee te praten of zijn verhaal te delen. Het is soms moeilijk om iedereen erbij te betrekken.
Maar veel OKAN-scholen gaan niet naar musea omdat rondleidingen te duur zijn. In Gent willen we doe-het-zelf-pakketten ontwikkelen, zodat leerkrachten zelf een rondleiding kunnen geven, zonder dat een gids altijd nodig is. Maar hopelijk komen er later ook subsidies voor gegidste OKAN-rondleidingen. Het uiteindelijke doel is om het recht op cultuur voor deze doelgroep te waarborgen, zodat ze gemakkelijk toegang hebben tot musea.
Zou je andere ex-OKAN-leerlingen aanraden om OKAN-gids te worden?
Absoluut. Het is heel dankbaar werk. Je krijgt de kans om verhalen en ervaringen uit te wisselen, en het is een moment waarop culturele verschillen op een mooie manier aan bod komen. Ik zou het iedereen aanraden die zich verbonden voelt met deze doelgroep.
Je bent 10 jaar na het afronden van OKAN teruggegaan naar je oude school. Hoe was dat?
De leerkrachten zijn nog steeds dezelfde als 10 jaar geleden, wat heel vreemd voelt omdat ik als persoon enorm ben veranderd. Het was een nostalgische ervaring om weer in die klassen te staan, maar nu aan de andere kant, als gids. De leerlingen kijken echt naar je op. Ze zien dat zij op een dag ook hun verhaal kunnen delen. Dat gaf me veel voldoening. En die specifieke geur van de school? Die was ook nog hetzelfde (lacht).
